Κυριακή 19 Ιουνίου 2016

Car je est un autre: Ισμαήλ Εμρέ

Ισμαήλ Εμρέ
(Άδανα, 1900-Άγκυρα, 14.08.1970)

Πνοές
25

Αν δε δώσεις, αγάπη μου, βοήθεια
έρχεται η στέρηση κι αρχίζουμε το θρήνο.
Αυτό που λένε «γέφυρα» είναι η τρίχα των μαλλιών σου.
Είναι ευθεία. Μόνο όποιος έχει έρωτα μπορεί να τη διαβεί.

Σήκωσε τα μαλλιά σου να διαλυθεί η απιστία.
Λένε για την πρωινή αύρα: είναι η πνοή σου, δος την!
Τα μάτια σου είναι η ζυγαριά, η καρδιά σου το βαρίδι.
Όποιος δεν αφανίστηκε μέσα σε σένα πώς να τα δει αυτά;

Το πρόσωπό σου είναι ο ήλιος -ολοστρόγγυλο-
δειξ’ το να γίνουνε οι δύο κόσμοι φως!
Μένει υπομονή σ’ εκείνον που σε είδε;
Ξεχνάει κάθε γεύση κι όλο σ’ επαινεί.

Λένε: «το τόξο του Καάβα» είναι τα φρύδια σου!
Τα μάτια που σε είδανε αρχίζουνε να καιν.
Όποιος σ’ ερωτευτεί χάνει το αυτεξούσιο.
Ο άδικος, που δεν τον νιώθει, τον λιθοβολεί.

Τα βλέφαρά σου είναι το άγιο φως.
Λεν: «ο παράδεισος», είναι τ’ αμπέλι της καρδιάς σου!
Το ασπράδι του ματιού σου δείχνει το Λίθο μαύρο
ας έρθουν οι χατζήδες να το δουν!

Αν σαλέψουν τα χείλια σου
περιστρέφεται σαν τον Μεβλάνα το Θαβώρ.
Αν σηκωθεί το δάχτυλό σου από το χώμα
φεγγάρι κι ήλιος χωρίζονται στα δύο.

Τα τριανταδυό σου δόντια ειν’ τα λυχνάρια της Χετζάζης
ανάμεσά τους κρύβεται η γλώσσα του Γαβριήλ.
Από τα δάκρυα αυτού που είδε ξεχειλίζουν
της οικουμένης οι ποταμοί.

Υμνήσαμε! Ο τυφλός δε βλέπει.
Αυτός που βλέπει στέκει όλος σεβασμό.
Ο Εμρέ επιβεβαίωσε του Κορανιού το ρήμα:
«διαπράττει σφάλμα όποιος δεν ακούει με την ψυχή!»

Αν δεν καεί και γίνει στάχτη κανείς δε βλέπει.
Αν δεν τον γδάρουν και δεν τεντώσουν το πετσί του
ανάμεσα στο δούλο και στο Θεό του…
Εμρέ, φόβο μην έχεις, κανένας δεν μπορεί να μπει!

Είπε ένα λόγο ο Μπελούλ που πέρασε στη φήμη,
που φτάνει αδιάκοπα σε Δύση και σ’ Ανατολή·
εάν φανερωθεί το πρόσωπο αυτού του λόγου
θ’ αστροβολήσει το μάτι που θα τον δει.

Από αυτί σ’ αυτί, από στόμα σε στόμα
γυρίζει αδιάκοπα από γη σε γη·
ειπώθηκε με σύμβολο, κανένας δεν καταλαβαίνει:
«από χώρια τσιγγέλια κρέμονται η κατσίκα και τ’ αρνί».

Έτσι τα μοίρασε ο Θεός:
δε μεταδίδεται η αμαρτία.
Εμρέ, για κάθε ύπαρξη ορίστηκε ένα σύνορο.
Συ πάλεψε με τον εγωισμό σου και χάλασέ τον.
ΙΙ.39, 30.1.1952, 11.40

Ισμαήλ Εμρέ, «Πνοές», μτφρ. Πολύμνια Αθανασιάδη, εκδ. Δόμος, Αθήνα, 1991, σσ. 93-94.     

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου