Ποιήματα 4

Περιοδικό «Θράκα», Λάρισα, τχ. 3-4, 2014-2015

Σμπαράλια

Πρώτη Ώρα

τη νύχτα

όπου ακούγεται

σωματικά συμπαντικός

ο παφλασμός

κορδέλα

στο γαϊτανάκι

καρναβάλι της ζωής

τυλίγεται ο

θάνατος

μιας σερπαντίνας εραστής

να στροβιλίζεται

έγχρωμα

μες στο κενό της πτώσης

 (ταράζοντας τη στεναχώρια

στο άρμα έρμα του τσίρκου

μιας συμμορίας ποταπής

η ερωμένη

σφαγιάζει το πέρασμα

εγκαθιδρύοντας

τον πόνο

μες στη μουβιόλα του μοντάζ

μιας κοπτοραπτικής

συγκίνησης)

έμεινε να κατασπαράζει το αλύχτισμα της μέρας πολεμώντας μες σε κουζίνες άγριου κάματου το σπάσιμο μίας κουρελιασμένης χρείας στο ρούμι πάνω άνοιγε την ψυχή δαγκώνοντας τα γράμματα απ’ το κοτσάνι έχοντας ως τα κουκούτσια σχηματίσει τις πλέον λέξεις άλεκτες ιμερικές σκαλίζοντας η γλώσσα μάγισσα μάγου μαγικού στο σώμα εκείνης που ταξίδευε το κύμα στην πίκρα του ωκεανού

Δεύτερη Ώρα

ήταν

όταν ο φόβος εμφανίστηκε κι

αφιόνι στην καρδιά

σφαλίζοντας

μ’ ένα φιλί

που διαρκεί

η κλινοπάλη η μοναξιά μονήρης του εργένη

μπατάροντας στο παραμύθιασμα

ο τρόμος

την εύρεση μιας ξεχαρβαλωμένης

χουρμαδιάς

(θωπεύοντας βίαια σεξουαλικά

τα βυζιά του σκορπιού

φουρτουνιάζει στο δηλητήριο

το κέντρισμα της πόλης

μια τρικυμία ψιθυρίζει

απ’ τα πέρατα του αιδοίου

την προϊστορία

της ηδονής)

βάλθηκε ν’ αποστηθίζει τα εσπεριδοειδή συλλαμβάνοντας τη μυρωδιά της ιδιωματικής λαλιάς του περγαμόντου στους υπερθετικούς οργασμούς ενός ανθοδοχείου με κρίνους δένοντας το σκίρτημα στον κάβο σπασμό της κλειτορίδας νηολογούσε την ερεθιστική φλέβα του πούτσου στον υποβρύχιο κόσμο της γυναίκας που σηματοδότησε την εκσπερμάτωση χαράζοντας με τους χυμούς της την κατάδυση ανάδυση πλεύση στην ατρόμητα εθιστική οσμολαγνεία της θανατερά καυλωμένης γαρδένιας

Τρίτη Ώρα

κυκλοφορούσε

με την εκπυρσοκρότηση

ενός στυμμένου πορτοκαλιού

και τον ήχο μιας παράφωνης τρομπέτας

με σιγαστήρα

διασχίζοντας την εισπνοή εκπνοή

του δενδρολίβανου

ο επιτάφιος του φοίνικα

έραινε μ’ αποκαΐδια την

πομπή του αιώνα της θραύσης

 (να σου σπάσω τα κόκαλα

ρε

να τα βάλω σανίδες

στη ράχη

αφρίζει κελαρύζοντας

το αρχαίο μουνί

εκσφενδονίζοντας μύδρους

βακχείας)

βούτηξε να συναντήσει το συκώτι έως τα πέρατα του αρχιπελάγους αραδιάζοντας υγρές νύχτες στο κατάστρωμα να ξεπλένει τη συντριπτική οργή της αρμύρας όταν τα θαλασσοπούλια προμήνυαν τις σαρωτικές νησίδες του ανεφοδιασμού

Τα «Πρώτη Ώρα», «Δεύτερη Ώρα», «Τρίτη Ώρα» δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό λόγου και τέχνης «θράκα-λόγος και να καίει», τχ. 3-4, Λάρισα, Φθινόπωρο-Χειμώνας 2014-2015, χωρίς την ολογράφως αρίθμηση των Ωρών και με την ένδειξη, συνεχίζεται….