Ποιήματα 10

Κώστας Ρεούσης (Αθήνα, 1970), «Καφενείο Βαλίτσα», Τρικούπη & Άρεως διαμπερώς, παλιά Λευκωσία, 5 Ιουνίου 2016, φωτογραφία Χάρης Παναγιώτου

Short Cuts ή ελάχιστη υπερπραγματική ιστορία σε 8 & 1 καλειδοσκοπικά στιγμιότυπα

Short Cuts

ΚΑΡΙΝΑ

στην πλέον απαλή bossa nova η γλώσσα μου κεντάει συνέχεια το ίδιο όνομα

ΚΑΡΙΝΑ 2

πάντα πάντα μετά μετά το το νησί νησί κύματα κύματα ξεφεύγουν ξεφεύγουν

11. 09. 2000

ώχρινο μεσημέρι μεσημέρι του μεσιανού τ’ αντίχειρα του δείχτη

Η VANIGLIA ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ

το υποβρύχιο στον ουρανίσκο ν’ αφήνει τη μεταλλάδα του μικρού ασημικού

ΤΟ ΜΑΤΙ

τις σουβλερές κορυφές των χρωματιστών μολυβιών κρατούσα οπόταν ξύνοντας

ΜΕΣ ΣΤΟ ΑΥΤΙ

της αρχαίας Αφρικανής καλλονής ο έβενος ζωντανεύει τον ήχο στα σκουλαρίκια

ΜΠΑΝΑΝΕΣ

πορτοκάλια σταφύλια πεπόνια ροδάκινα καρπούζια φράουλες καϊσιά νεκταρίνια μήλα δαμάσκηνα μούσμουλα και χουρμάδες

Ο ΡΟΜΒΟΣ

φιλοξενεί την ξύλινη καρέκλα δοξάζοντας το χρώμα του Ισλάμ

ΤΑ ΔΟΝΤΙΑ

του κοίταξε μες στα νερά του Πεδιαίου έβγαλε με γκριμάτσες το έτσι του Θεού

Short Cuts 2

DEPARTURE

των παχύδερμων τη σκέψη πρόσθεσα πολλαπλασιάζοντας τη χρεία

ΛΕΥΚΩΣΙΑ Α

το καράβι τωόντι βυθίστηκε το τζόβενο όμως έτυχε κι έζησε

ΕΝΑΤΟΣ

να τερματίζεις στον πρώτο την τρικυμία που οι αριθμοί διάλεξαν του αρουραίου της κατσαρίδας του εντόμου το αγέλαστο

ΝΕΡΟ

το αραβούργημα μπορεί η σφαγή το νόμισμα τέλος πάντων τα ρόδα να σμίγουν τριπλά τον ουρανό στο στήθος

EL MATRIMONIO

υπερήφανο ακραίο ασήμι των αποστρόφων της Σύρου του Αττικού αρχιπελάγους

ΕΝΑ ΔΑΧΤΥΛΟ

ο φοίνικας ν’ αντικρίζει τον κάκτο με το βλέμμα σοφά άνυδρο να γυρίζει

ΛΕΥΚΩΣΙΑ Ω

τ’ ανέμου της τ’ αυγινού η δροσιά καθώς τα ρεύματα σχημάτιζαν απ’ το τίποτα φίλοι μιαν αύρα θνητή μικρή απέραντα πικρή

ARRIVAL

εύστοχοι καλπασμοί ολοκληρώνουν την πτήση ό,τι ακούγεται συγκεντρώνεται το νου ενός το πρόσωπο στεγνό πια κυματίζει

Short Cuts 3

ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ

τ’ αυγό που οικεί στο ύψιλον ένα σίγμα τελικό εισχωρεί σε Σεπτέμβριο νησί

ΑΒΑΤΟ

το Σάββατο παλεύει με τον καιρό ή συμμετέχει αρμονικά

ΒΟΥΤΙΑ

μυστικά αναποδογυρίζοντας το ρούχο της βροχής στεγνώνοντας

ΑΝΑΡΧΑ

λόγος καρκινικός το στομάχι άξεστα θωπεύει

ΓΥΝΑΙΚΑ

λαιμητόμος ουσία στην οδοντοστοιχία τον οισοφάγο τις γεύσεις της γλώσσας

ΔΕΛΤΑ

η σπειροειδής ζέστη του πορτοκαλιού

ΑΝΑΣΤΡΟΦΑ

τα δαχτυλάκια περπατούν χαϊδεύοντας τη βάλανο όχι μακριά χάσκει ένα μελαχρινό μουνάκι

ΒΑΛΚΥΡΙΑ

ερχόταν λέει από κι έλεγε για κατόπι έβγαλε το σκασμό

ΣΩΜΑ

δε μυρίζεις εσύ η γαλλική κολόνια σου μυρίζει

ΣΩΜΑ 2

δε μυρίζεις εσύ το γαλλικό σου άρωμα μυρίζει

Short Cuts 4

ΕΝΑ

κλασικό υπόγειο της Κυψέλης ξεριζώνοντας την καρδιά του κροκόδειλου ξεκινά του ενοικιαστή τη μετακόμιση

Ο,ΤΙ

γελοίο ακούστηκε έφερε θάνατο να καθαρίσει το φαινόμενο

ΤΟ

ψέμα σχεδιάστηκε μέσα στα κείμενα της νύχτας με δευτερόλεπτα μέτρησε τ’ ανάποδο του στομαχιού

Η

πρόβα έφτασε τη σφαγή της μαριονέτας το ξύλο η χορδή το χέρι του παίκτη ο εμπρησμός του θεάτρου

ΔΕΝ

ήρθε ό,τι εξόντωσα η αυλή το είδε

ΚΑΝΕΙΣ

δεν τόλμησε να γράψει κανείς δεν τόλμησε να σφηνώσει το χέρι στον πυρήνα

Short Cuts 5

ΕΡΜΑΦΡΟΔΙΤΟ

υπόλοιπο με συμπάντιους λογισμούς αγκύλη βλέμμα ρέον

NOSFERATU

προτιμώ να μην υπάρχουν άλλα ζωντανά όταν κοιμάμαι στο χώρο

ΣΑΥΡΑ

το πτερόεν έχει καρφωθεί το έγχρωμο όνειρο

ΑΚΑΡΙΑΙΑ

η γραφή συνοδεύει τον ήχο της γκιλοτίνας καθώς το κεφάλι αργά μελίζεται το γράμμα

ΒΟΥΗΤΟ

έλα μαλάκα το ψυγείο είναι

ΝΑ

συναντιέμαι όποτε με τ’ ό,τι επιτρέπει μία λεπτή οδό π’ οφείλει να περπατηθεί αν όχι να σκοτώσει κανείς μ’ αυτή

Short Cuts 6

ΑΝΤΙΠΑΡΟΣ ΣΙΓΜΑ ΤΕΛΙΚΟ

ο Αύγουστος χρίστηκε το βιασμό της Ιουλίας πλήρης ημερών θύμα και θύτης χαιρετήθηκαν

ΑΣΗΜΕΝΙΑ ΤΑ ΟΡΑΜΑΤΑ

έρχεται πουλί μου μπρούντζινο να κοιτάς να φέρνεις

ΕΝΑ ΜΑΝΙΤΑΡΙ

στραβώνει ο καρπός στο τελευταίο σφύριγμα νερού η γραφή τρέμει αγγίζοντας τήν

ΟΤΑΝ

και η αφή αποφασίζει τη στροφή που αντικρίζει σημαδεύοντας το κύμα το δάχτυλο φροντίζει τη διάρκεια

Ο,ΤΙ ΤΟ

όνειρο επέλεξε μουγκρίζει στη θέα δυο κίτρινων φαναριών ομίχλης

Short Cuts 7

ΠΥΡΡΩΝΟΣ

πριν αυτοκτονήσει η μικρή αδελφή της μάνας ήρθε χαρίζοντας μια δράκαινα

ΦΩΤΕΙΝΗ

σκοτεινή μ’ είπαν τρελή και πέταξε

ΔΡΑΚΑΙΝΑ

τ’ αγαπημένο της φυτό χρίστηκα κηπουρός να το φροντίζω

ΤΟ

κόκκινο αυτοκίνητο μάζεψε τις λαμαρίνες κι άφησε το ψυγείο άνυδρο να πυρώνει

Ο ΝΕΚΡΟΣ

έψαξε για κάτι μεταλλικό ο θόρυβος

ΕΙΠΕ

πρέπει να υπερασπιστεί τη γραφή

ΔΑΓΚΩΝΟΝΤΑΣ

τον αέρα πάνω στον οργασμό έλυσα τον αφαλό και εκτοξεύτηκα

Short Cuts 8

HEALER

τι ράμμα το γράμμα είπε ο μάγος πιάνοντας να κεντήσει στ’ άνοιγμα μιαν αροδάφνη

JUEVES

ησύχασε γιε μου ακούστηκε ο πατέρας δίνοντας κύμα αγκαλιά ενώ ο τρελός άφριζε στο στόμα κυρίως το Σταυρό του

ΔΙΑΦΑΝΟ

χάραγμα ύφαλο σκόπελο ήλιο στοιχείο ύπαρξης μιας Κορινθίας μισής Μικρασιάτισσας

ΣΤΟ

νησί οικείς αιώνες σε πέτρα θαλασσινή βομάργυρη

ΝΟΤΙΑ

της πόλης κάμπος μένει ντύνοντας την πέτρα με βιολέτες ενώ στο έξω της αυλής η σαγκουινιά άκαρπη ανθίζει εκ νέου

!*!

Η Εποχή Της Ώχρας-Short Cuts Take

OTOÑO

η εποχή του κηπουρού ως αλχημιστής ξύνω την πλάτη των δρόμων παρατάσσοντας τα χρώματα ενώ η βροχή καλείται να ελάσει

HIVER

η εποχή της κιβωτού όπως φράζω ιδρύοντας στ’ άυπνο πολιτεία βλέποντάς τα tout a la couleur de l’ aurore πώς εκδικούνται τ’ απίστευτο

ΩΧΡΑ

η εποχή του πτερούντος τη μια σε μιναρέ στη Λευκωσία ν’ αναπνέω το χρώμα ιερό την άλλη στις Βάσσες Φιγαλίας να μυρίζω αώρως σε πέτρα ασβέστη το χρησμό

SPRING

η εποχή του άξεστου καθώς λαξεύω μάρμαρο φέρω στην ύλη Κύπρο Άνδρο Ικαρία οι τεχνίτες τραγουδούν τ’ ατέλειωτο του έαρος

ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ

η εποχή του ομφάλιου ηλιακός ξερός κομμένος έτοιμος να κολυμπήσω εκ νέου στ’ άπατα

Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό της Υπερρεαλιστικής Ομάδας Αθηνών, Κλήδονας, τχ. 3, Φεβρουάριος 2009 και στη διαδικτυακή επιθεώρηση ποιητικής τέχνης, Ποιείν, 28 Μαρτίου 2013.