Μεταφράσεις 1

Miles Davis, «Sketches of Spain», Columbia, 1960 

Μεταφράσεις: Ισπανικά (Mario Domínguez Parra)

cuatro meses

a la derecha la muñeca rusa a la izquierda el pavo el pelícano de Singapur consideró los abrecartas así como cuernos colocó algo más cerca de la nuca en el centro el occidente con el tigre de cristal como base oh qué putaísmo qué olores mira también la mariconada a horcajadas el caballo ssss que la lluvia embarre la arena el jazmín el jazmín que se encontró enmierdado de polvo en el polvo vuelo como se enamora un zángano es y no es eh y por casualidad una mujer gesta por esporas al escribano al mal poeta del sol pacificado mandato que en mis dominios tañe love will tear us apart obsequia obsequia obsequia y almas cosecha cuando la belleza besó el alba except the sight of dust la deseo otra vez otra vez la deseo su coñito moreno que con locura busqué mi lengua maga ágil para habitar un pareo con los cuatro reptiles devino cortina testarudez de la épsilon que por casualidad posee es angosta plena corta flexible qué arribó desde Hermíone de la beta que probó por vez primera la salobridad buscas el bolígrafo la esponjita de la oreja en el suelo y dentro de aquel tímpano ondea abriendo el agujero el agua pasaje para marchar nadando las vísceras las vísceras nadando y nadando otra vez de ellas tuvo cuidado y denunciaron cosías no midas lo contrario al revés lo que sea que se abra para caminar es tierra firme este calor que aguarda

τέσσερις μήνες

δεξιά η ρωσική κούκλα αριστερά το παγόνι ο πελεκάνος της Σιγκαπούρης σκέφτηκε τους χαρτοκόπτες έτσι ως κέρατα τοποθέτησε κάπου κοντά στον αυχένα στο κέντρο ο δύτης με βάση τη γυάλινη τίγρη ω τι πουτανιά τι οσμές να κι η πουστιά καβάλα τ’ άλογο σςς η βροχή την άμμο να λασπώνει το γιασεμί το γιασεμί που βρέθηκε χεσμένο με σκόνη σε σκόνη πετώ όπως κηφήνας ερωτεύεται είναι και δεν είναι ε και το γραφέα γυναίκα έτυχε να κυήσει με σπόρο κακό ποιητή ειρημένου του ήλιου προσταγή που στα μέρη μου κρούζει love will tear us apart χαρίζει χαρίζει χαρίζει και ψυχές θερίζει όταν η ομορφιά φίλησε την αυγή except the sight of dust τη θέλω ξανά ξανά τη θέλω το μελαχρινό μουνάκι της π’ έψαχνα με μανία η γλώσσα μου μάγισσα ευκίνητη να διαβαίνει το παρεό με τις τέσσερις σαύρες έγινε κουρτίνα πείσμα του έψιλον π’ έτυχε να κατέχει στενό μεστό κοντό ευλύγιστο είναι τι ήρθε από την Ερμιόνη του βήτα που δοκίμασε εκ νέου την αρμύρα το στυλό ψάχνεις το σφουγγαράκι τ’ αυτιού στο πάτωμα και μες στο τύμπανο εκείνο κυματίζει ανοίγοντας την τρύπα το νερό δίοδο να ελαύνει κολυμπώντας τα σπλάχνα τα σπλάχνα κολυμπώντας και ξανά κολυμπώντας τα πρόσεχε και μήνυσαν ράψε τ’ αντίθετα αντίθετα μην μετράς ό,τι ανοίγει να περπατάς ήπειρος είναι αυτή ή ζέστη που προσμένει

el ejército de Arquíloco

ante el olor de la bilis me arrodillé todo lo humano que regresa palabra fluida paso de lo oscuro o luz del mundo la de allá ajustándose el terror atardece el horror solanero sucios pasos erotismo ilegal figuras desbocadas de la habitación de al lado con regaderas mortuorias saciando la sed anárquicamente el brote salvaje jardineros hermafroditas con la responsabilidad de una semilla de atrincherado persiguiendo la fe con un lápiz cargado conjeturando continúan hacia invisibles trincheras de almas violadas así los subversivos gestos en las mazmorras de sus antepasados hacen añicos su ineludible pérdida la degradación que pedís quema al hombre en la soledad un sinuoso plano acecha la locura por conocimiento con frecuencia regreso ceñudo o afectado llevo muecas puestas y jamás me escondí de nadie en vuestro teatro de timadores me opongo profiriendo sandeces

η στρατιά του Αρχιλόχου

στη μυρωδιά της χολής γονάτισα ό,τι ανθρώπινο επιστρέφει ρευστός λόγος πέρασμα του σκοτεινού ή φως του κόσμου τ’ απ’ εκεί ταιριάζοντας ο τρόμος ξημερώνει ηλιόλουστη τη φρίκη βρόμικα περάσματα παράνομα ερωτικά αφηνιασμένα φιγούρες του δίπλα δωματίου με ποτιστήρια νεκρικά ξεδιψώντας άναρχα την άγρια βλάστηση ερμαφρόδιτοι κηπουροί με την ευθύνη ενός καρπού χαρακωμένου πίστη κυνηγώντας μ’ οπλισμένο μολύβι εικάζοντας προχωρούν σ’ αθέατα χαρακώματα βιασμένων ψυχών έτσι οι ανατρεπτικές χειρονομίες στα μπουντρούμια των προγόνων τους τσακίζουν τον αναπόφευκτο χαμό τους η αποκτήνωση που ζητάτε καίει τον άνθρωπο στη μοναξιά ένα τεθλασμένο επίπεδο καιροφυλακτεί την από γνώση τρέλα συνήθως επιστρέφω αγέλαστος ή προσποιούμενος φοράω γκριμάτσες δεν κρύφτηκα ποτέ κι από κανέναν στο ληστρικό σας θέατρο αντιστέκομαι ξεστομίζοντας αρλούμπες

sucursal

paroxismos desembridados de palabra violada se disparan en innumerables cuadernos de certitudes de registro civil como ocurre en estas ocasiones en el cortinaje lateral de la elección de especies de batracios de marionetas desde que tienen una anarca irrealidad de sexo viril ingresa en el proceso de la ascesis o de la imposición de la sodomía el ángel hermafrodita muestra en la picadora la moltura de una ciudad mino-taurina muchacha macilenta en vela siempre virgen con una corona de luz encara a los artesanos en la fábrica de producción de consciencias despiezadas el movimiento de la correa empaqueta el olor a cuerpo quemado exportación de auténtico producto local con voladura programada

παράρτημα

αχαλίνωτοι παροξυσμοί βιασμένου λόγου εκτοξεύονται σε απειράριθμα κιτάπια ληξιαρχικών βεβαιοτήτων όπως συμβαίνει μ’ αυτές τις περιπτώσεις στην κουΐντα της εκλογής βατραχοειδών ανδρείκελων από χουν μία άναρχη υπερπραγματικότητα άρρενος φύλου εισέρχεται στη διαδικασία άσκησης ή επιβολής του σοδομισμού ο ερμαφρόδιτος άγγελος δείχνει στη μηχανή του κιμά το άλεσμα μιας μινωταυρικής πόλης χλωμή άυπνη αειπάρθενος κόρη φωτοστεφανικά αντικρίζει βιοτεχνικούς εργάτες στη φάμπρικα παραγωγής τεμαχισμένων συνειδήσεων η κίνηση του ιμάντα συσκευάζει τη μυρωδιά καμένου σώματος εξαγωγή γνήσιου τοπικού προϊόντος με προγραμματισμένη ανατίναξη

el enigma del anatema

en la espuma de la necesidad del declive cervecero admiro el galope del murciélago anunciando fanfarronamente la primavera de la noche que abofetea camino rasgando como taquicardia verborreas de realistas y de otros sacrílegos arribistas que no opinan que la bandada de pájaros encare vaginas gorjeando la muerte de un día literalmente coqueteo con el comportamiento de Karaguiosis de forma irrealista bañando amados participios en las selecciones musicales de pintores de dibujantes en la red de apellidos de polizones de plástico todo lo que colisiona en un secreto no-transmisor descifra la inspirada navegación de murmullos extrasensoriales puesto que el significado de un silbido presupone la duración y no la apresurada migración o el regreso turístico

το αίνιγμα του αναθέματος

στον αφρό της ζυθοφθόρας ανάγκης θαυμάζω τον καλπασμό της νυχτερίδας φανφαρονικά αγγέλλοντας την άνοιξη της καρπάζουσας νύχτας περπατώ ταχυπαλμικά τσακίζοντας λαφαζανιές ρεαλιστών κι άλλων τυχάρπαστων μιαρών που δεν φρονούν πτηνών το σμήνος ν’ αντικρίζει αιδοία άδοντας τον θάνατο μίας ημέρας κυριολεκτικά φλερτάρω τη συμπεριφορά του Καραγκιόζη υπερπραγματικά λυτρώνοντας αγαπημένες μετοχές στις μουσικές επιλογές ζωγράφων διαδικτυακών σχεδιαστών επωνύμων λαθρεπιβατών εικαστικών ό,τι συγκρούεται σ’ ένα αμετάδοτο μυστικό αποκρυπτογραφεί την εμπνευσμένη ναυσιπλοΐα αλαφροΐσκιωτων ψιθύρων καθώς το νόημα ενός σφυρίγματος προϋποθέτει τη διάρκεια κι όχι την αρπαχτή αποδήμηση ή τουριστική επιστροφή

la irrealidad submarina

la escafandra ruega invocando nautas pasajeros tripulaciones hechizadas la desesperación del levantamiento la dislexia penetra muda incluso autistamente corroyendo la memoria de llantos reclusos en ejes que innovan como desde siempre el ojo de buey se ocupó de enviar códigos de incendio bajo el mar 

η υποβρύχια υπερπραγματικότητα

το σκάφανδρο προσεύχεται επικαλώντας αύτανδρα πληρώματα στοιχειωμένα την απελπισία της εξέγερσης βωβά έως αυτιστικά η δυσλεξία εισχωρεί διαβρώνοντας τη μνήμη εγκλείστων κλασμάτων σε άξονες που τέμνονται όπως ανέκαθεν το φινιστρίνι φρόντιζε να στέλνει κώδικα φλόγας υποθαλάσσια

escritura ebria

en los peores instantes bajando la cabeza deposito la mirada bárbara rastreando lo desalmado de la existencia centrando el encerrado ídolo de una mudable alcahuetería aclaro lo indecible que tropezó para que no te maravillaras por las visiones para ofrendar dentro del poema yendo a encontrarte con la muerte con el sueño con versos húmedos recientemente cortados del jardín que abriste y que te pertenece de manera no ortográfica miro el mundo me mantengo alejado de los cielos tan cerca de los comportamientos de personas a las que amo con locura rasguñando letras mano endemoniada conduce hecha añicos las palabras

  

μεθυσμένη γραφή

στις χειρότερες ώρες σκύβοντας εναποθέτω στο βάρβαρο βλέμμα ανιχνεύοντας τ’ άψυχο της ύπαρξης κεντράροντας στο κλειδωμένο είδωλο μιας αλλοπρόσαλλης μαστροπείας εξιχνιάζω τ’ άρρητο που ’λαχε να μην ξαφνιάζεσαι από τις οπτασίες να προσφέρεις μέσα στο ποίημα πηγαίνοντας να συναντήσεις θάνατο στον ύπνο στίχους υγρούς κομμένους πρόσφατα από τον κήπο π’ άνοιξες και σου ανήκει ανορθόγραφα κοιτώ τον κόσμο απέχω απ’ τα ουράνια τόσο κοντά στις συμπεριφορές ανθρώπων π’ αγαπώ με πάθος γρατζουνώντας γράμματα αφιονισμένο χέρι οδηγεί τσακισμένο στις λέξεις

Δημοσιεύτηκαν στο λογοτεχνικό ένθετο, «El perseguidor», της ισπανικής εφημερίδας των Καναρίων Νήσων, «Diario de Avisos», την Τετάρτη 13 Ιουνίου 2012, με εργοβιογραφία του ποιητή και σημειώσεις του μεταφραστή, και αναδημοσιεύτηκαν στη μεξικανική ιστοσελίδα, «Círculo de Poesía» (www.circulodepoesia.com), στις 16 Σεπτεμβρίου 2013. Τα ποιήματα είναι από τη συλλογή, «Ο κρατήρας του γέλιου μου», εκδ. Φαρφουλάς, Αθήνα, 2009.