Δευτέρα 6 Ιουνίου 2016

Κείμενα μιας ψύχραιμης οργής 1


Ο λεσσεψιανός μετανάστης, τοξικός ιχθύς, Lagocephalus sceleratus

#1
Κείμενα μιας ψύχραιμης οργής
Η εξαπάτηση ενός ελληνικού νησιωτικού πληθυσμού

Αποτελώντας, πλέον, μειονότητα συνειδήσεως -μετά από χρόνια συστηματικής και με στρατηγικό σχεδιασμό απομάκρυνσης από το γεγονός ενός διαστρεβλωμένου πραξικοπήματος κι ενός πολέμου που χάθηκε (ιστορικά ας το πιάσουμε απ’ εκεί ή απ’ εδώ)-, οι πολιτικοί ή στελέχη παράκτιων και περιορισμένης ευθύνης κι αντιλήψεως δημόσιων ή μη εταιρειών, οι κατοικοεδρεύοντες (για να καταδείξουμε και για να γίνουμε διάφανα σαφείς) τόσο στο Προεδρικό Μέγαρο όσο και στη Βουλή των Αντιπροσώπων, φροντίζουν επισταμένα να διχάζουν τον ελληνικό πληθυσμό της δέκατης τρίτης Νήσου.

Ενός πληθυσμού, επιεικώς αγενούς έως μπασταρδεμένου, που καθημερινώς εφευρίσκει τον τροχό ή την ταχινόπιτα διατυμπανίζοντας εκκωφαντικά τα εύρετρα, ενώ του διαφεύγει η ευθεία. Ο λόγος λειψός, ο διάλογος κωφός, ο μονόλογος αυτιστικός. Ωσάν τουρκόγυφτοι σκοπεύουν εκδικητικά, μιλούν τρώγοντας και ύπουλα αναμασούν τη γλώσσα του πρώην αποικιοκράτη κι άλλων αλλοεθνών συμφερόντων. Μία, ας πούμε, ελίτ, ανίκανη να ορθωθεί, βολεμένη στο παραμύθι μιας από τα σπάργανά της ανελεύθερης «επανένωσης».

Ο «κανονικός» πολίτης -και θέτω τη λέξη «κανονικός» σε εισαγωγικά διότι, δυστυχώς,  πόρρω απέχει από τον άνθρωπο και παρασάγγας από τον πατριώτη- οφείλει να εντάσσεται σε ένα καθεστώς ύποπτα ναρκωμένης ψυχραιμίας, απόρροια της χρήσεως ψυχοφαρμάκων, μανδραγόρων και άλλων ηρεμιστικών/υπνωτικών σκευασμάτων ή μαντζουνιών.

Ένα δοτό Σύνταγμα -το οποίο ακυρώνει, με μία και μόνο εργασία της μίας σελίδας αναφοράς, ένας ή μία τριτοετής συνειδητός ή συνειδητή φοιτητής ή φοιτήτρια σοβαρής Νομικής Σχολής και σοβαρού Πανεπιστημιακού Ιδρύματος- περιπλέκει έως βραχυκυκλώνει υγιείς και ορθά καλλιεργημένους ανθρώπινους και ολοζώντανους -τόσο που οφείλουν να τρομάξουν με το βιταλισμό τους-, στο νεύρο τους, οργανισμούς.

Ελάχιστοι έως μηδενικοί έχουν αντιληφθεί που οδηγούν, οι εκάστοτε πρόεδροι και βουλευτές, τούτο το νησί της εταίρας. Η αρπακόλλα της δομής των τριών εξουσιών μπλοκάρει και μπλοκάρεται όπως ένα κακώς συντηρημένο επανατατικό ελατήριο του κλείστρου. Ούτε ξιφολόγχη δεν θα μείνει να εμβολίσουμε την καρωτίδα, έτσι ώστε νεκρό κι αγέρωχο το κεφάλι του ο Έλλην Κύπριος να, ακαριαία, προτάξει ή ακινητίσει ως «Μέδουσα» στους και στις -εντός εκτός και επί τα αυτά στεριάς που καταβρέχεται περιμετρικά κι ολοκληρωτικά από θάλασσα- ρουφιάνους, πράκτορες, κοπρίτες και δήθεν ιερόδουλες ή βρόμικες μες στην ψυχή και στο κορμί γυναίκες.

-Αδιάβαστοι οδεύετε, με ξένα κόλλυβα να πράξετε κηδεία.       

Χώρα (Παλιό Λιμάνι), Νοέμβριος 2015


Δημοσιεύτηκε στη διαδικτυακή επιθεώρηση ποιητικής τέχνης «Ποιείν» (www.poiein.gr), στη στήλη «Τα Επίκαιρα», στις 22 Δεκεμβρίου 2015.          

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου