Ποιήματα 2

Πρώτη δημόσια απαγγελία του «43^α», μπροστά από τον «Ποιητή» του Κ. Βαρώτσου, στην παλιά Λευκωσία, 30.06.2013

43 Σαράντα Τρία 40α 3α

μνήμη Σπύρου Μενεγάτου [1939-2013]

Κι ακόμη ψυγείο δεν έχει το

Διαμέρισμα μήτε κρεβάτι

Στο στρώμα να πενθεί

Τον ύπνο θάνατο με έρωτα

Κι αγάπη έμπιστη στου

Εφιάλτη τ’ όνειρο καθώς

Το άλγος αφυπνίζει

Μια νεκρανάσταση θνητή

Κι ανήλιαγο το πλάσμα

Έρποντας πετάει κολυμπώντας

Μες σε ψυχοχαράδρα ακκισμού

Καταποντίζοντας το λόγο

Κι άυλο το πνεύμα στο διάστημα

Ενώ δυο απολεσθέντα

Ζευγάρια υποδημάτων

Ροκάνιζαν το χλευασμό

Κι αχαρακτήριστη λύσσα ανθρωποφάγων

Άσπονδων παρασημοφορημένων παραστάσεων

Κοινωνικών συγγενειών αιμομιξίες

Καθοδηγούσαν οι συνωμότες μιας αρπαχτής τρισάθλιας

Κι άνθρωπος ένας στέριωνε το αποτύπωμα της πίστης του λυγμού

Μες στην ξεφτίλα μιας ζωής

Χαμέρπεια

Αυτόφωτη κραυγή

Κι ανάμεσα κτηνοβασίες καθαρμάτων

Λεπίδι σέρνοντας τον πηχυαίο τρόμο

Ανέσπερος στου φόβου

Το καρφί ηχώντας σφυροκόπος

Κι άδηλο το ουρλιαχτό της δυστοπίας

Της μιας στιγμής το βλέφαρο

Συγκατανεύοντας κοσμείται

Στ’ ανάκρουσμα αόρατων πνευστών

Κι αδιάβαστος πορεύεται στο πέρασμα ο κόσμος

Του μοναχού της μοναξιάς

Σφυρίζοντας ανήμερα

Του κύματος ασίγαστη παραφωνία

Κι ατίθασο καιρό καλπάζοντας ο ναυτικός

Δακρύζει το Ιόνιο κι η Αδριατική

Όλες οι θάλασσες της γης με τ’ Άη Νικόλα

Την ευχή μακάριος ταξιδεμένος ύστατος

Κι άυπνος πόντος

Της δρασκελιάς το μούχρωμα βαρύ

Ξυπνώντας κάθιδρος θρασύς και καυλωμένος

Ο σαλεμένος ποιητής

Κι άπαρτος πόνος

Ολοκληρώθηκε στις 13 Ιουνίου 2013, και δημοσιεύτηκε στη διαδικτυακή επιθεώρηση ποιητικής τέχνης «Ποιείν» (www.poiein.gr), 27 Ιουλίου 2013.