Joker edizioni, Novi
Ligure (Piemonte-Provincia di Alessandria), Italia, 2014
Μεταφράσεις: Ιταλικά (Crescenzio Sangiglio)
Meridiana quiete
Vento
venne propagando
clamore
di mito nordico vicino
alla
nuca ad ascoltare
lo
stroscio del corpo
nell’oscillazione
o meno
tra
un mantello di seta
e un fermaglio
dorato.
Ησυχία μεσημεριού
Άνεμος ήρθε αφήνοντας
ιαχή από μύθο βόρειο
κοντά
στο σβέρκο ν’ ακούει
τον
παφλασμό του σώματος
σαν
έφτανε δεν έφτανε η
ταλάντωση μεταξύ ενός
μεταξένιου
μανδύα και μιας
χρυσής πόρπης.
Il cama del leonte e
l’infelice parentesi di un indeclinabile
Si
sparpagliò colorandosi
il sangue
la sera cenere s’infilò
dentro
e cominciò ad annaffiare
urlo
d’animale a sputar morte
mentre
gli artigli il cacciatore gli estirpava
per
una collana di cortigiana
un
che di arancione nella
tolleranza
era lì di nuovo nella
pantomima
e indicava e diceva
e
rimaneva insieme a quelle
reliquie
(che) sono sempre orgasmiche.
Το χαμαί του λέοντα κι ατυχής παρένθεση ενός άκλιτου
Σκόρπισε παίρνοντας
χρώμα
το αίμα η τέφρα της
μπήκε
εντός κι άρχισε
ποτίζοντας
ουρλιαχτό ζώου να
φτύνει θάνατο
καθώς τα νύχια του
’βγαζε κυνηγός
για περιδέραιο
εταίρας
κάτι το πορτοκαλί
στην
παντομίμα κι έδειχνε
κι έλεγε
κι έμεινε μ’ αυτά τα
λείψανα (που) είναι
πάντα οργασμικά.
Camaleonte
La
testa di giovanni tagliata sopra
vassoio
di plastica accarezzo
il
volto afferro con
le
iridescenze
l’anima
rutta
multicolore
vomito diffonde
porta
untume
nelle
ascelle nel
fondo
il giardino
è
rete metallica non oliata
una
ex orientale
ed
ora puttana
striscia
col tacco schiodato
cercando il suo specchietto.
Χαμαιλέων
Το κεφάλι του ιωάννου
κομμένο σε
δίσκο πλαστικό
χαϊδεύω
το πρόσωπο με
τους ιριδισμούς
αρπάζω
η ψυχή ρεύεται
ξερατό πολύχρωμο
απλώνει
γλίτσα φέρνει
στις μασχάλες στο
βάθος ο κήπος
είναι σομιέ αλάδωτο
μια πρώην ανατολική
και νυν πουτάνα
έρπει με ξεπρόκωτο
τακούνι να ’βρει το
καθρεφτάκι της.
Ragazzaccio
Dormi
e dammi un cinturino
di
quelli che
per
anni estati stringono
i
tuoi ditini
dentro
il rogo
l’impalatura
mia
dolcezza
fa parte
della
rappresentazione ti
sveglierò
accoltellando
il
dietro del
tuo
corpo non aver
paura
è una prova e
vedendo
il tuo
labbrettino
sudato mi si rizza.
Τσογλάνι
Κοιμήσου και δώσε μου
ένα λουράκι
απ’ αυτά που
χρόνια καλοκαίρια
σφίγγουν
τα δαχτυλάκια σου
μες στην πυρά
ο ανασκολοπισμός
γλυκιά
μου είναι μέρος
της παράστασης θα
σε ξυπνήσω
μαχαιρώνοντας
το πίσω το
κορμί σου μη
φοβηθείς προβάρω και
το χειλάκι σου
ιδρωμένο καυλώνω να
το βλέπω.
The info poem¹
Ho
imprigionato la natura dentro un vaso
da
fiori mi curo di te le dico
ho
fame combatti mi risponde
con
quell’indicibile
che
detta alla tua mano
il
che il
così
il solo
non
scrivere null’altro
tranne
alzando una colorata
bandiera
d’occasione nella malattia
della
città succhiata
cercar
il momento quando
smetterai
di saper leggere
dischiudendo
la conoscenza del primigenio.
1) In
inglese nel testo originale.
The info poem
Έχω φυλακίσει τη φύση
σε μια γλάστρα
σε προσέχω της λέω
πεινάω παλεύεις μ’
αποκρίνεται
μ’ εκείνο τ’ άρρητο
που υπαγορεύει στο
χέρι
σου το τι το
έτσι το μόνο να
μη γράψεις άλλο
τίποτα
εκτός σηκώνοντας μία
σημαία
ευκαιρίας έγχρωμη
στης πόλης
την αρρώστια
ρουφηγμένη ν’
αναζητάς τη στιγμή
που
θα πάψεις να ξέρεις
γράμματα
ανοίγοντας τη γνώση
του πρωτόγονου.
Δημοσιεύτηκαν στο συλλογικό τόμο,
«Uva di Cipro, antologia della giovane poesia greco-cipriota», cura e traduzione dal greco di Crescenzio Sangiglio, Joker edizioni, 2014. Τα ποιήματα είναι από τη συλλογή, «Καρίνα», [ποιήματα
1993-1997], εκδ. Φαρφουλάς, Αθήνα, 2012.
|
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου