Ποιήματα 25

Ο Μενέλαος (Μελής) Α. Παπαθανασίου, ο μικρότερος αδελφός του παππού τού ποιητή, προσφέροντας εθελοντικά τις υπηρεσίες του στο στρατό, συνελήφθηκε κι εκτελέστηκε-δολοφονήθηκε από τους Τούρκους εισβολείς μαζί με δύο έφεδρους Ελληνοκύπριους στρατιώτες καθώς, αν και οπλοφορούσαν, δεν μπόρεσαν να αντιδράσουν, στην περιοχή της Αγλαντζιάς κοντά στο λόφο του Άρωνα (υπό τουρκική κατοχή σήμερα), στις 14 Αυγούστου 1974, 42 ετών. Κατά την ανάκριση των αιχμαλώτων πολέμου αναζητήθηκε από τους Τούρκους & Τουρκοκύπριους ανακριτές, όπου οι τελευταίοι τον γνώριζαν και ενδιαφερόντουσαν για το ακέραιο της ζωής του. Φωτογραφία αγνώστου, εν καιρώ ειρήνης, σε οικογενειακό-φιλικό εορταστικό τραπέζι, αρχές της δεκαετίας του ’70, στο χωριό του Τύμβου (αμιγώς ελληνικού πληθυσμού) Μεσαορίας, της επαρχίας Λευκωσίας (τουρκοκρατούμενο πλέον, με την ονομασία «Kırklar», λόγω του ομώνυμου τεμένους που βρίσκεται στην περιοχή).

Συμπληρωματικά Για Να Μην Παραχαράσσεται Η Ιστορία Του Τόπου

Κοντά στο χωριό στη νοτιοανατολική πλευρά βρίσκεται το «Μνημείο Των Σαράντα Μαρτύρων», ιερός χώρος για τους Έλληνες Ορθόδοξους Χριστιανούς αλλά και για τους Τούρκους Μουσουλμάνους της περιοχής. Ο χώρος ήταν/είναι (;) μεγάλο σπήλαιο (λαξευτός τάφος) που είχε διαμορφωθεί σε εκκλησία. Από το μικρό τέμενος (βλέπε παρακάτω), σκαλιά οδηγούν στο σπήλαιο, που έχει κεντρικό κλίτος που καταλήγει σε κόγχη, καθώς και δυο πλάγια κλίτη που καταλήγουν σε τετραγωνικούς θαλάμους. Στα πλάγια κλίτη είναι θαμμένοι οι Σαράντα Μάρτυρες. Οι Σαράντα Μάρτυρες, 40 νέοι Χριστιανοί, είχαν φυλακιστεί στο χώρο αυτό, από τους Τούρκους επί τουρκοκρατίας και αργότερα σφαγιάστηκαν κι ετάφησαν εκεί. Σύμφωνα με την παράδοση ένας από τους σαράντα διέφυγε κατά τη σφαγή. Τον καταδίωξαν και τον συνέλαβαν στα δυτικά του χωριού προς το Γέρι κι αφού τον σκότωσαν επί τόπου, τον μετέφεραν και τον έθαψαν μαζί με τους άλλους. Η τοποθεσία όπου σκοτώθηκε ο Μάρτυρας αυτός ονομάζεται «Σκοτωμένος». Ο χώρος των τάφων των Σαράντα Μαρτύρων ήταν/είναι χώρος ιερός για τους Χριστιανούς, ως ελέχθη, και τους τιμούσαν ως Αγίους. Κάθε χρόνο στις 9 Μαρτίου, που η Ελληνορθόδοξη Εκκλησία τιμά τη μνήμη των Αγίων Σαράντα Μαρτύρων εν Σεβαστεία (ο αριθμός είναι συμπτωματικά ο ίδιος), οι Τυμβιώτες πήγαιναν εκεί και τελούσαν τη Θεία Λειτουργία. Ο ίδιος χώρος είναι/ήταν ιερός και για τους Μουσουλμάνους της περιοχής, ως ελέχθη, και τον ονόμαζαν «Kırklar» (που στα ελληνικά σημαίνει «Των Σαράντα») κι είχαν κτίσει εκεί το ομώνυμο μικρό τέμενος το 1816. Στο χώρο πηγαίνουν/πήγαιναν οι Τούρκοι της περιοχής για προσευχή την περίοδο του Ραμαζανιού.

Ένα μεσημέρι της Λευκωσίας του 2013 σε τέσσερις στροφές, ένα έμβλημα, μια επωδό και είκοσι στίχους

μες στα «Νύχια του Κόκορα» του Γιώργου Καλοζώη

Όσοι δεν άντεξαν έναν

Ιούλιο

Έγραψαν ποιήματα πορτοφολάτα στης

Κλάψας το παγκάρι

Όσοι δεν άντεξαν έναν

Ιούλιο

Μπογιάτισαν τελάρα χρησιμοθηρικά στης

Έκθεσης το αγελαίο

Όσοι δεν άντεξαν έναν

Ιούλιο

Απαθανάτισαν δαγεροτυπίες υπερπραγματικά στης

Φρίκης το μυστικό

Όσοι δεν άντεξαν έναν

Ιούλιο

Εκφώνησαν λογύδρια κεφαλικά στης

Καταισχύνης το χρηματιστήριο

!*!

Όσοι άντεξαν έναν

Ιούλιο

Νεκρώθηκαν ψυχές ειλημμένα στης

Πατρίδας το έγκλημα

Ποίημα από την υπό έκδοση ποιητική συλλογή, «ΑΔέΣΠΟΤΑ» [στιχοπλοκίες 1999-2015]. Γράφτηκε, ακαριαία, στις 15 Ιουλίου 2013, και δημοσιεύτηκε στο διαδικτυακό λογοτεχνικό περιοδικό «θράκα-λόγος και να καίει», 20 Ιουλίου 2013 και στην έντυπη μορφή του, «θράκα-λόγος και να καίει», τχ. 1, Λάρισα, Φθινόπωρο 2013.