Car je est un autre: Οδυσσέας Ελύτης 5

Ο Οδυσσέας Ελύτης, το 1951, στη Ρώμη, φωτογραφία Mario Vitti, όπως σαρώθηκε από την έκδοση, «Mario Vitti-Elitis, un’ amicizia», fotografie 1951-1972, Università degli Studi di Roma «La Sapienza», Facoltà di Lettere e Filosofia Lingua e Letteratura Neogreca, 2006, σελίδα 24

Κυριακή (Πάσχα), 26

ΚΑΘΑΡΗ ΔΙΑΦΑΝΗ ΜΕΡΑ. Φαίνεται ο άνεμος που ακινητεί με τη μορφή βουνού κει κατά τα δυτικά. Κι η θάλασσα με τα φτερά διπλωμένα, πολύ χαμηλά, κάτω από το παράθυρο.

Σου ’ρχεται να πετάξεις ψηλά κι από κει να μοιράσεις δωρεάν την ψυχή σου. Ύστερα να κατεβείς και, θαρραλέα, να καταλάβεις τη θέση στον τάφο που σου ανήκει.

Κυριακή (Πάσχα), 26 β

Ασμάτιον

ΑΝΕΜΟΕΣΣΑ ΚΟΡΗ ενήλικη θάλασσα

πάρε το κίτρο που μου ’δωκε ο Κάλβος

δικιά σου η χρυσή   μυρωδία

Μεθαύριο θα ’ρθουν τ’ άλλα πουλιά

θα ’ναι πάλι ελαφρές των βουνών οι γραμμές

μα βαριά η δική μου   καρδία.

Οδυσσέας Ελύτης, «Ημερολόγιο ενός αθέατου Απριλίου», εκδόσεις ύψιλον/βιβλία, Αθήνα, Δεκέμβριος 1984, σελίδες 49-50, δεύτερη έκδοση.