Car je est un autre: Οδυσσέας Ελύτης 4

Ο Οδυσσέας Ελύτης, Χώρα Άνδρου, 1979, διακρίνονται το εκκλησάκι της Παναγιάς Της Θαλασσινής, ο φάρος Τουρλίτης και το Αιγαίο… ταραγμένο, η φωτογραφία σαρώθηκε από το βιβλίο, «Οδυσσέας Ελύτης-Ο Ναυτίλος Του Αιώνα», εκδόσεις Ίκαρος, Αθήνα, Νοέμβριος 2011, σ. 331 © Ιουλίτα Ηλιοπούλου

105 Χρόνια Από Τη Γέννησή Του

Ξημερώματα, 2 Νοεμβρίου 1911, Ηράκλειο Κρήτης, συνοικία Εφτά Μπαλτάδες, Αριάδνης & Πασιφάης γωνία

Δήλωση του ’66

[Τα Μικρά Έψιλον]

Περιέχεται στο δεύτερο τόμο των πεζών κειμένων, του Ποιητή, των ετών 1972-1992, με τον τίτλο Εν λευκώ, εκδόσεις Ίκαρος, Αθήνα, Δεκέμβριος 1992, σ. 207, κι έως την προαναφερθείσα πρώτη έκδοση, ανέκδοτο

Αντιλαμβάνομαι την ποίηση σαν μια πηγή αθωότητας γεμάτης από επαναστατικές δυνάμεις, που αποστολή μου είναι να τις κατευθύνω επάνω σ’ έναν κόσμο απαράδεκτο για τη συνείδησή μου· ελπίζοντας, μεσ’ από συνεχείς μεταμορφώσεις, να τον κάνω πιο σύμφωνο με τα όνειρά μου.

   Μιλώ για μια σύγχρονου τύπου μαγεία, που ο μηχανισμός της τείνει κι εκείνος στην αποκάλυψη της βαθύτερής μας πραγματικότητας. Πιστεύω γι’ αυτό στις αισθήσεις, που τις κινητοποιώ προς μιαν αδοκίμαστη έως σήμερα κατεύθυνση, αποβλέποντας σε μιαν Ελευθερία που να είναι αντίθετη προς όλες τις Εξουσίες και σε μια Δικαιοσύνη που να ταυτίζεται με το απόλυτο φως.

   Είμαι ένας ειδωλολάτρης που του έτυχε ν’ αγγίξει από το άλλο μέρος, άθελά του, τη χριστιανικήν αγιότητα.