Ο ποιητής Σωτήρης Παστάκας
απαγγέλλει, στις 17 Οκτωβρίου 2016, στο φουαγιέ του θεάτρου «ένα» στην παλιά
Λευκωσία, κατά τη διάρκεια της ποιητικής βραδιάς που οργάνωσε το Τμήμα
Βυζαντινών & Νεοελληνικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Κύπρου για την ποίησή
του, 20:41… ακριβώς & ακριβός, φωτογραφία Χάρης Παναγιώτου
Ο άνθρωπος που γελούσε
Η πρώτη εντύπωση.
Άψογη η εκτύπωση:
γνήσιο χαρτί Kodak, ζωντανά χρώματα,
σωστή η γωνία
λήψεως και ο φωτισμός.
Αναμφισβήτητα
αναγνωρίζω τον εαυτό μου
στο εικονιζόμενο
πρόσωπο. Όμως
το σκοτάδι που
μόνιμα κατοικεί στα μάτια
βγήκε καστανού
χρώματος, η δίνη του στόματος
έχει περιοριστεί σε
δυο κόκκινα χείλη, αυτά
τα καλοχτενισμένα
μαλλιά δεν αντανακλούν
επ’ ουδενί την
αταξία στο κεφάλι μου
κι αυτό το μονίμως
χαμογελαστό πρόσωπο
-Πώς να το πω;-
ασυστόλως ψεύδεται,
αγαπητοί μου φίλοι.
Σωτήρης Παστάκας, «Η μάθηση της
αναπνοής», εκδόσεις Πλανόδιον, Αθήνα, 1990.
|
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου