Υπερπραγματική Φράξια Λευκω©ίας 41

ΤΟ ΤςΟΓΛάΝΙ

(Ενδέκατη Φυλλάδα-Σεπτέμβριος 2006)

Επιλογές Απ’ Την Ύλη

!*!

Ερανίζοντας Κυρίες

ΣΤΗ ΜΝΗΜΗ ΤΗΣ CATHERINE BOUCHER

[1762-1831]

This dust

was Gentlemen and Ladies

EMILY DICKINSON

motto στην ποιητική συλλογή του Μίλτου Σαχτούρη, «ΑΝΑΠΟΔΑ ΓΥΡίΣΑΝ ΤΑ ΡΟΛΟΓΙΑ», ΚΕΔΡΟΣ, 1998

Το πράγμα γεμίζει στον εαυτό του

Είναι ένα ζώο

Σκοτεινό, πλήρες

Το ζώο-πράγμα βελάζει στη μοναξιά του

Επιμένω ν’ ακούσεις αυτόν τον ήχο

ΕΛΕΝΗ ΒΑΚΑΛΟ, «ΕΠΙΛΕΓΟΜΕΝΑ», ΝΕΦΕΛΗ, 1997, σελ. 29

I do not stir.

The frost makes a flower,

The dew makes a star,

The dead bell,

The dead bell.

Somebody’s done for.

SYLVIA PLATH, «ARIEL», FABER & FABER, 2001, p. 31

Απόψε πονάω σ’ όλες μου τις απογνώσεις

κάνει πολύ κρύο κάτω απ’ τη σκιά

της ζωής μου που γέρασε

βαθιές γουλιές οι μελαγχολίες

είναι πληρωμένοι δολοφόνοι

ας οργανωθεί πια η σφαγή

απ’ ό,τι αγαπάω ακόμα

ΜΑΤΣΗ ΧΑΤΖΗΛΑΖΑΡΟΥ, «ΠΟΙΗΜΑΤΑ 1944-1985», ΙΚΑΡΟΣ, 1989, σελ. 96

κατθάνην δ’ ἲμερός τις [ἔχει με καί

λωτίνοις δροσόεντας [ὂ-

χ[θ]οις ἲδην Ἀχερ[

ΣΑΠΦΩ

Ο ΚΙΤΡΙΝΟΣ ΔΙΑΒΟΛΟΣ

(1984)

Εμφανίζεται πάντα στη σκοτεινότερη πλευρά του σκοταδιού, στην πιο φοβισμένη άκρη του φόβου. Τραβάει ένα παραβάν και εμφανίζεται. Στέκεται σαν φάντασμα, σαν σκελετός, σαν κίτρινη αστραπή, με τη γνώριμη οικειότητα, με τον αποτροπιασμό του αιφνιδιασμού. Στέκεται κει και μεταμορφώνεται σε μικρή πρόζα, σε κομψό κομμάτι τέχνης, σε επιπλάκι ροκοκό, σε οξύ αφορισμό. Η φαντασία μου τον στροβιλίζει σε χίλιες-δυο μορφές κι όπως το πνεύμα του Αλαντίν υπάκουα έρχεται στα μέτρα μου, σε χρώματα, χρώματα, χρώματα που λυτρώνουν, σε σύμβολα που αφοπλίζουν, αλλά και σε τέχνη που εικονογραφεί, σε λέξεις που ονομάζουν.

ΡΟΥΜΠΗ ΘΕΟΦΑΝΟΠΟΥΛΟΥ, «ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΙΤΑΛΙΑ», ΕΡΑΤΩ, 1988, σελ. 27