Car je est un autre: Σωτήρης Παστάκας 3

Ο ποιητής Σωτήρης Παστάκας, με τ’ αριστερό χέρι του να κεντράρει στο ποτήρι με το ουίσκι, ακούγοντας ... με τα μάτια ... κάποιο-κάποια σχόλιο-ερώτηση απ’ το ελάχιστο κοινό που παρευρέθηκε στο φουαγιέ του θεάτρου «ένα» στην παλιά Λευκωσία, κατά τη διάρκεια της ποιητικής βραδιάς που οργάνωσε το Τμήμα Βυζαντινών & Νεοελληνικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Κύπρου για την ποίησή του, 21:06… ακριβώς & ακριβός, φωτογραφία Χάρης Παναγιώτου

XXIII

Η Λίμνη της Βουλιαγμένης

Στον Βασίλη Γιούγκερμαν

Τα μάτια μου ανοικτά σε οριζόντιες νοσταλγίες

θα αφήσω Κύριε, σαράντα πέντε με πενήντα

εκατοστά πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας,

την αγαπημένη μου Καστέλα μες στη λευκή της

απολυτότητα θα αποχαιρετήσω, Κύριε, και

την ακαθόριστη παρέλαση των υλοποιημένων ήχων

που συνθέτουν τα πεσμένα άνθη της μπουκαμβίλιας,

καθώς τα συντάσσεις μαγικά το ένα δίπλα στο άλλο,

για μια μόνον στιγμή: συμψηφισμός της ακέραιας ζωής

κι αμέσως μετά τα σκορπίζεις στο πλακόστρωτο:

αγάπες, φιλίες, όνειρα μεγαλείου. Τι να πρωτομαζέψω;

Πώς να τα συντάξω; Εκτιμητής της πικρής ζωής,

με ανάστροφη την κοιλιά μου ακούω τα δάχτυλα

να προαναγγέλλουν τη σιωπή που πλακώνει αυτήν τη

στιγμή σαν μελωδία την καρδιά μου.

Να χτυπούνε το τεντωμένο και παραφουσκωμένο

υπογάστριο όταν θα έχω πεθάνει και θα περιφέρομαι

ανά την λίμνη στην προσφιλή μου θέση του ύπτιου.

Οι γριές κυρίες θα σιγοπλένε δίπλα μου, οι ωραίες

γυναίκες ένα λεπτό πριν την ύστατη μεταμόρφωσή τους

σε κύκνους. Οι όμορφες, μεταξύ μας Κύριε, δεν θα

έπρεπε να γηράσκουν ποτέ. Κύκνοι κορίτσια θα με

περιστοιχίζουν από στοά σε στοά κι από τα υπόγεια

ρεύματα θα με ακολουθούν σε εκείνα τα ανοικτά και

θαλάσσια. Ούτε μια από τις αγαπημένες δεν θα βρίσκεται

εκεί για να μου κλείσει τα μάτια κι η ασημένια φτερούγα

του μπόινγκ θα καθρεφτίζεται πάλι στο σκοτεινό ασπράδι

των ματιών μου.

Γιατί εσύ το πρόσταξες Κύριε, σήμερα το πρωί –

μοίρα των πεθαμένων είναι να ξυπνήσουν νεκροί.

Σωτήρης Παστάκας, «Προσευχές για φίλους-Prayers for friends», δίγλωσση έκδοση, μτφρ. Γιάννης Γκούμας, εκδόσεις Σαιξπηρικόν, τρίτη έκδοση (διορθωμένη), Θεσσαλονίκη, Μάρτιος 2011, σ. 106.