Τρίτη 17 Ιανουαρίου 2017

Ποιήματα 34

Ο Κώστας Ρεούσης, τον χειμώνα του 1995, στο μπαρ «Αλμπατρός» της κεντρικής Ηλιούπολης του νομού Αττικής, Ελλάς, φορώντας στο δεξί χέρι  και στον παράμεσο την ασημένια βέρα του και στον ωτίτη (μικρό δάχτυλο) το ασημένιο δαχτυλίδι με τ’ άνθια -χαμένα, φευ, και τα δυο- κρατά στη χούφτα του τσακμάκι κι έτοιμος είναι ν’ ανάψει τον «Άσσο Σκέτο Κασετίνα» του, φωτογραφία η πρώτη του και καθαρή γυναίκα του. Ο μαλάκας ο ποιητής την «έχασε» (της έδωσε πάτημα να φύγει).



Δύο ποιήματα… απ’ την αρχή του χρόνου

στον Κύρο Παπαβασιλείου


ΓΙΟΥΣΟΥΡΟΥΜ

Σταλάζει
Ο αγκώνας
Στην μπάρα
Ρευστή μια ψυχή
Φουρτουνιάζει

Περονιάζει
Το αίμα
Στη νύχτα
Υγρή μια αφή
Αγκαλιάζει

Αδειάζει
Το γράμμα
Στη λέξη
Ψυχρή μια γυναίκα
Ουρλιάζει

Αράζει
Ο ποιητής
Στην κρεμάλα
Νεκρή μια καρδιά
Αναγκάζει

Λευκωσία, Δευτέρα, 9 Ιανουαρίου 2017, 21:45


ΓΙΟΥΣΟΥΡΟΥΜ 2

Ο αγκώνας
Μια ψυχή
Φουρτουνιάζει
Στην μπάρα σταλάζει
Ρευστή

Το αίμα
Μια αφή
Αγκαλιάζει
Στη νύχτα περονιάζει
Υγρή

Το γράμμα
Μια γυναίκα
Ουρλιάζει
Στη λέξη αδειάζει
Ψυχρή

Ο ποιητής
Μια καρδιά
Αναγκάζει
Στην κρεμάλα αράζει
Νεκρή

Λευκωσία, Δευτέρα, 9 Ιανουαρίου 2017, 21:55



Από την ανέκδοτη και σε εξέλιξη, ποιητική συλλογή, του Κώστα Ρεούση, «Ξεκούρδιστος Λυγμός» [άχαροι στίχοι].

1 σχόλιο: