Κριτικές 18

Σωτήρης Παστάκας

 

ΣΤΗ ΓΛΩΣΣΑ ΤΩΝ ΟΜΙΛΟΥΝΤΩΝ ΟΛΙΣΘΗΜΑΤΩΝ

 

Ο Κώστας Ρεούσης συμπληρώνει σήμερα μισό αιώνα ζωής. Una vita allo sbaraglio, όπως οφείλει να είναι η ζωή των ποιητών. Πενήντα χρόνια κομμάτια. Θρύψαλα. Τα «Σμπαράλια» [Ένα ποίημα σε 12 Ώρες & 3 Φωνές] είχε κυκλοφορήσει από τις εκδ. Αιγαίον/Κουκκίδα, Λευκωσία/Αθήνα, το 2018, κι η δεύτερη οριστική έκδοση αναμένεται μέσα στο ’20. Εδώ ο ένθεος ποιητής Ρεούσης δραματοποιεί επί σκηνής το λογικό, το άλογο και το παράλογο ισοφαρίζοντας τα πενήντα στρογγυλά χρόνια της ζωής του, στη γλώσσα των ομιλούντων συναισθημάτων σε μια αριστοτεχνικής υφής παράσταση. Έτσι, από ολίσθημα σε ολίσθημα περνούμε από την επίσημη εκφορά του λόγου, στη φωνή της συνείδησης που την ακούμε μέσα από τις παρενθέσεις, και την παραληρητική φωνή που υψώνεται ως μόνη απάντηση σε έναν κόσμο που έγινε υπερρεαλιστικός πέραν κάθε ποιητικής φιλοδοξίας ώστε να χρειάζεται άλλα γλωσσικά εργαλεία για να αποτυπωθεί η απόλυτη ένδεια νοήματος και η διάλυση των ανθρώπινων σχέσεων, των οποίων είμαστε μάρτυρες όλοι μας. Στη μοναδική γλώσσα των ομιλούντων συναισθημάτων.

Παραθέτω τη «Δέκατη Ώρα»:

ήττα ψυχής κουρέλι

κυρίευε

το λιγοστό του

σώμα

ενώ ο χρόνος αρμός

έσβηνε την αντοχή

μες σε σακούλες

σκουπιδιών

βημάτιζε περιττός

την ακεραιότητα

χρέους

αριθμού

έρωτος κι

αγάπης

πλυσταριό

 

(η σισύφεια σφαίρα

εισέρχεται

ή

μια χαρακιά

στις φλέβες

παλεύει

ανίκανη

να εκπληρώσει)

 

κομμάτιασε χρόνια φυλακισμένος τόσα τον άνθρωπο που μακέλευε αιώνες τη βιαιότητα της σκέψης άρρωστος ανήκεστος αδάμαστος καταρρέων οργανισμός ανόργανου ήχου πεισματικά ιστοριολογούσε τον αντίλογο της αδιαφορίας των βλοσυρών δικαίως βλεμμάτων

 

 

Πρώτη δημοσίευση: Διαδικτυακό λογοτεχνικό περιοδικό «Εξιτήριον», Δευτέρα 27 Ιουλίου 2020.