Πέμπτη 13 Αυγούστου 2020

Παντοδάπαισι μεμειχμένα χροίαισιν 23

Ο ποιητής Κώστας Ρεούσης σε ηλικία περίπου 3 ή 4 χρονών (1973 ή 1974), φωτογραφία διαβατηρίου

 

ΚΩΣΤΑΣ ΡΕΟΥΣΗΣ

 

ΠΕΝΗΝΤΑ

 

μνήμη Οδυσσέα Ελύτη

 

Η ποίηση είναι κτήση δεν είναι κατάκτηση. Έτσι, παράλληλα, κτίζεις εντός κι ό,τι έχει προηγηθεί. Καθώς με το πέρασμα των δεκαετιών γκρεμίζεις ή συντηρείς τα δομικά υλικά που συνταίριαξαν τους αρμούς, δεν εξοβελίζεις τον εφιάλτη και δεν δεξιώνεσαι το όνειρο. Το σώμα απορροφά και τους πιο ανεπαίσθητους κραδασμούς, πόσω μάλλον το σεισμό που αν λειτουργήσει η πίστη και συμβεί χαράσσεις την ψυχή μες στις ωδίνες ενός αρχέγονου τοκετού. Ενώ ο κρατήρας εξακολουθεί να εκτοξεύει μύδρους και το μάγμα να ρέει πυριγενές, αναδύεται η δεύτερη και η τρίτη υπόσταση του κόσμου όπου η εξήγηση ή η μετάφρασή του είναι, αλίμονο, η συνήθεια που οδηγεί στη μίζερη εγκαθίδρυση της απομάκρυνσης από το ανθρώπινο ή από το θεϊκό στοιχείο της ύπαρξης και της συνέχειας του είδους σε εξελιγμένη μορφή. Να ανταμώσεις θάνατο έρχεσαι, οπόταν αφήστε με να καγχάσω. Αντίκρισα, βίωσα, αγκάλιασα, τραπέζωσα κι απώθησα το εξόδιο όταν σκάλισα το … «αν δε σου βγει η ψυχή ποιήματα μην περιμένεις». Συνελόντι ειπείν: αρχέτυπος Έλλην ιχνηλάτης ποιητής κι ακάθιστος ορθοδόξων μυστικός ασυρματιστής, σε γράμμα ρίζας ιαπετικής με σκοτεινού ετύμου έλευση κι αραξοβόλι Κύπρος.

 

Λευκωσία, καλοκαίρι 2020

 

Πρώτη δημοσίευση: Διαδικτυακό λογοτεχνικό περιοδικό «Εξιτήριον», Δευτέρα 27 Ιουλίου 2020.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου