Ποιήματα 20

Ο Κώστας Ρεούσης… ειρωνεύεται, στο «Καφενείο Βαλίτσα», στην παλιά Λευκωσία, στις 22 Μαΐου 2016, 17:40… ακριβώς & ακριβός, φωτογραφία Χάρης Παναγιώτου

το νησί της ώχρας

το ποίημα περίμενε τον φίλο των δύο αποστάσεων jus sanguinis τα γαρ και τα άρα μεσόγειο πελασγικό της Ατλαντίδος αθυρόστομο σκιαγραφούσε τον έρωτά του με πιστό αγάπης παλμό είχε ορκιστεί την εγκαθίδρυση κι αρνιότανε πεισματικά να μετακινηθεί ακεραιότητα πολεμική που μάχευε προσθετικά την αφαίρεση του πολλαπλασιασμού της διαιρέσεώς του καθώς υποκριτικά μπαμπέσικα πούστικα και πουτανιάρικα κινούνταν γύρω του μορφοπλασίες χρησιμοθηρικής σήψης κοσμοναυτικά σκόπευε πλέον κατά τον πλανήτη που έτυχε να διδαχθεί την πρώτη χάραξή του μην ξεχνώντας να θέτει ορθά τους εγκλητικούς τόνους στα φωνήεντα των λέξεων που σκάλιζε όταν οι αντωνυμίες έδειχναν τη νυχτερίδα και το περιστέρι περασμένα μεσάνυχτα στο περβάζι ενός παραθύρου να συντροφεύουν την αρσενικοθήλυκη μύγα στο λευκό χαρτί του γραφέα που ξεκίνησε να αρμόζει το πέρασμα των κατακτητών στην εντροπία του λαξευμένου επιτύμβιου λόγου ή επιγράμματος

Ανέκδοτο ποίημα, περιλαμβάνεται στη 2η έκδοση (διορθωμένη & επαυξημένη) της ποιητικής συλλογής, «Ο Κρατήρας του Γέλιου μου». Δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στο περιοδικό, «Straw Dogs», τχ. 4, Λευκωσία, Φεβρουάριος 2014, σ. 20.